Στα δίχτυα της εξουσίας (Mέρος 2ο)

Μέρος 1ο




Σάββατο 8 Ιουνίου 2019
Αίγλη- Ζάππειο

Η αίθουσα εκδηλώσεων ήταν ασφυκτικά γεμάτη. Προσωπικότητες του πολιτικού και επιχειρηματικού κόσμου είχαν ανταποκριθεί άμεσα στο κάλεσμα του Παύλου και της Αρετής Αποστόλου προκειμένου να γιορτάσουν την υποψηφιότητα του Μάρκου στην Α΄Αθηνών. Οι προσκλήσεις εστάλησαν αργά το βράδυ της Παρασκευής, αμέσως μετά την επίσημη ανακοίνωση της υποψηφιότητας, μέσω emails, μηνυμάτων και δελτίων τύπου σε φίλους, παλαιούς και νέους συνεργάτες, κομματικά στελέχη της παράταξης των Γαλάζιων Δημοκρατών και δημοσιογράφους. Εφημερίδες, ραδιοφωνικοί σταθμοί και τηλεοπτικά δίκτυα, καθώς και δυο ξένοι ανταποκριτές, ο ένας του Reuters και ο άλλος του Politico, έπιναν τα δροσερά ποτά και απολάμβαναν τα finger foods που είχε παραγγείλει η Αρετή Αποστόλου, η οποία είχε φροντίσει ο χώρος να διακοσμηθεί με λευκά τριαντάφυλλα.


Παρά το γεγονός ότι αυτό ήταν το πρώτο πραγματικά καλοκαιρινό Σαββατοκύριακο, με τη θερμοκρασία να σκαρφαλώνει στους 35 βαθμούς Κελσίου, ουδείς αρνήθηκε την πρόσκληση. Το γεγονός ότι την εκδήλωση θα χαιρετούσε και ο πρόεδρος της παράταξης, Κυπριανός Λιωτάκης, ήταν ένας ακόμη λόγος. Συνήθως ο Λιωτάκης δεν πήγαινε σε τέτοιου είδους συγκεντρώσεις. Έστελνε μια γραπτή επιστολή ότι στηρίζει τον εκάστοτε υποψήφιο (μπλα μπλα μπλα) και τους εγκάρδιους χαιρετισμούς του. Όμως η σημερινή συγκέντρωση ήταν ένα σημαντικό πολιτικό γεγονός. Η οικογένεια Αποστόλου ήταν γνωστή για τη διαδρομή της στον πολιτικό στίβο της χώρας και, παρά το γεγονός ότι ο Παύλος Αποστόλου είχε κατηγορηθεί για παράνομες διαδρομές χρημάτων, κάτι που τελικά δεν αποδείχθηκε, είχε παραμείνει στη πολιτική επικαιρότητα. Κυρίως λόγω των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων του νεαρότερου γιου της οικογένειας, του Μάρκου, ο οποίος σήμερα για πάνω από μια ώρα έσφιγγε χέρια γνωστών και αγνώστων.

«Σας ευχαριστώ πολύ. Θα κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ», έλεγε σχεδόν μηχανικά το τελευταίο δεκάλεπτο. Είχε πραγματικά βαρεθεί όλη αυτή την ανούσια χαιρετούρα πολιτικών και λοιπών γυμνοσάλιαγκων που έτρεξαν να αφήσουν το αποτύπωμά τους για την επόμενη ημέρα. Η μητέρα του, η Αρετή, πήγε κοντά, τον πήρε από το μπράτσο μαλακά, βρίσκοντας μια δικαιολογία ότι κάποιοι δημοσιογράφοι ήθελαν δήλωση του και έσωσε, τελευταία στιγμή, την έκρηξη που είχε δει να ετοιμάζεται στο βλέμμα του γιου της. 

«Αυτή ήταν η χαλαρή συγκέντρωση;» την ρώτησε. 
«Ναι, χρυσέ μου», απάντησε εκείνη χαμογελώντας. «Χαλαρή συγκέντρωση με 600 καλεσμένους και καμιά 50 δημοσιογράφους απ΄έξω να περιμένουν δεν έχω ξαναδεί», είπε ο Μάρκος και της έδωσε ένα πεταχτό φιλί στο μάγουλο. «Πρέπει να ξεκινήσουμε δυναμικά», του ψυθίρισε συνωμοτικά στ΄αυτί. «Κανείς δεν θα τολμήσει να βλάψει πλέον την οικογένειά μας......»

Πριν προλάβει να τελειώσει τα λόγια της, ο Κυπριανός Λιωτάκης είχε ανέβει στο βήμα και, εκμεταλλευόμενος το πλήθος, άρχισε να μιλάει για τις επερχόμενες εκλογές και πώς η παράταξή του θα έπαιρνε ξανά την εξουσία από τον πρωθυπουργό Ρίπα. Ο Μάρκος τον παρατήρησε. Ο λόγος αυτού του τεχνοκράτη, που είχαν εκλέξει για αρχηγό, ήταν άνευρος, άοσμος, άγευστος.Άθλιος κατέληξε. Ναι, αυτή τη λέξη έψαχνε. Λίγο έλειψε να τη πει δυνατά και να δημιουργήσει πολιτικό θέμα στις σελίδες των εφημερίδων και στα sites που θα εκμεταλλευόντουσαν οτιδήποτε για μερικά κλικς παραπάνω. Χαμογέλασε στην ιδέα και βαριεστημένα, ο λόγος του Λιωτάκη του προκαλούσε υπνηλία, κοίταξε έξω από τη τζαμαρία. Τότε του φάνηκε πως την είδε. Ήταν εκεί, ανάμεσα στους συγκεντρωμένους δημοσιογράφους και τον κοιτούσε. Για μια στιγμή τα έχασε. Έμεινε ακίνητος μη μπορώντας να αντιδράσει. Πρέπει να της μιλήσω σκέφτηκε.

«Και τώρα στο βήμα θα έρθει το τιμώμενο πρόσωπο της βραδιάς, ο Μάρκος Αποστόλου, ο λόγος για τον οποίον βρισκόμαστε όλοι εδώ απόψε.» Η φωνή του Λιωτάκη αντήχησε δυνατά και οι καλεσμένοι άρχισαν να χειροκροτούν. Ο Μάρκος γύρισε και κοίταξε μπροστά. Ο Κυπριανός Λιωτάκης χαμογελούσε.
«Έλα λοιπόν Μάρκο να μας πεις δυο λόγια. Είναι σημαντικό η παράταξη να έχει υποψήφιους όπως εσύ.» Το χειροκρότημα συνεχίστηκε και δυο χέρια ένιωσε να τον αρπάζουν προς το βήμα. Δεν ήταν σίγουρος αν ήταν ο πατέρας του ή κάποιος άλλος. Γύρισε το κεφάλι του προς τη τζαμαρία, εκεί που είχε δει τη μορφή της, ανάμεσα στο πλήθος. Δεν έβλεπε τίποτ΄άλλο παρά άγνωστα πρόσωπα.



Κυριακή 9 Ιουνίου 2019
Εκάλη


Ο σταθμάρχης της CIA στην Ελλάδα, Σκοτ Πάουελ, έπινε τον καφέ του στη βεράντα της μονοκατοικίας που του νοίκιαζε η αμερικάνικη κυβέρνηση στην Ελλάδα τα δυο τελευταία χρόνια που κατείχε αυτή τη θέση. Ο Πάουελ ήταν 55 χρονών αλλά λόγω της εξαιρετικής του φυσικής κατάστασης έμοιαζε τουλάχιστον δέκα έτη νεότερος. Είχε στρατολογηθεί από τη CIA κατά τη διάρκεια της φοίτησης του στο Χάρβαρντ, όπου σπούδαζε Νομική με στόχο να αναλάβει το γραφείο του πατέρα του στη Βοστόνη. Μια ιδέα που του άρεσε καθόλου.Όταν λοιπόν στρατολογήθηκε από τον καθηγητή της Ιστορίας, αποδέχτηκε με χαρά την ένταξή του στον κόσμο των πρακτόρων και των μυστικών υπηρεσιών. Μάλιστα αποδείχτηκε ιδιαίτερα ικανός και έκανε τους προϊστάμενους του περήφανους.

Όταν ο Ψυχρός Πόλεμος τελείωσε, ο Πάουελ ήταν ακόμη νέος στην υπηρεσία και έτσι δεν έπαθε τη μελαγχολία άλλων πρακτόρων. Τα 8 έτη από το 1981 μέχρι το 1989 ήταν αρκετά για να τον διδάξουν πολλά και να τον κάνουν να καταλάβει άμεσα πως οι διεθνείς σχέσεις και ο χώρος των μυστικών υπηρεσιών έμπαιναν με γοργούς ρυθμούς σ΄ένα πολυπολικό μέλλον όπου η τεχνολογία θα είχε τον τρόπο λόγο. Παράλληλα, λοιπόν, με το πεδίο, ασχολήθηκε ενεργά με κάθε τεχνολογική ανακάλυψη και, σήμερα, στα 55 του ήταν ενημερωμένος όπως οι νεότεροι του. 


Όταν από τη CIA του ανακοίνωσαν πως τον ήθελαν για νέο σταθμάρχη της υπηρεσίας στην Ελλάδα, ο Πάουελ ζήτησε ένα χρόνο διορία προκειμένου να προετοιμαστεί σωστά και να χτίσει το προφίλ που ήθελε.Έμαθε ελληνικά, μελέτησε την εσωτερική πολιτική κατάσταση και πρότεινε κάτι πρωτοποριακό για τα δεδομένα. Θα πήγαινε στην Ελλάδα όχι ως υπάλληλος της πρεσβείας, όπως συνήθιζαν οι εκάστοτε σταθμάρχες στις διάφορες περιοχές, αλλά ως Ελληνοαμερικανός επιχειρηματίας. Ο μόνος που θα γνώριζε την πραγματική του ταυτότητα θα ήταν ο Αμερικανός πρέσβης. Για το λόγο αυτό νοικιάστηκε και εξοπλίστηκε κατάλληλα η συγκεκριμένη βίλα στην Εκάλη και το προσωπικό ασφαλείας που συνόδευε τον Πάουελ ήταν Αμερικανοί πράκτορες του Κέντρο Ειδικών Δραστηριοτήτων της CIA ή αλλιώς SAC (Special Activities Center). Το υπόγειο της βίλας είχε διαμορφωθεί κατάλληλα με ηλεκτρονικούς υπολογιστές τελευταίας τεχνολογίας ώστε να μπορούν να εργάζονται. Αρκετές φορές βέβαια οι άνθρωποι του Πάουελ έβγαιναν και στο πεδίο, όπως του άρεσε να αποκαλεί τις περιοχές στις οποίες έκαναν διάφορες δραστηριότητες, πάντα με γνώμονα το συμφέρον των ΗΠΑ.

Όπως κάθε μέρα, έτσι και σήμερα είχε σηκωθεί νωρίς. Έκανε την πρωινή γυμναστική του και τώρα έπινε τον καφέ του και διάβαζε τις τελευταίας ειδήσεις στο κινητό του. Στα περισσότερα sites κυριαρχούσε η είδηση της υποψηφιότητας Αποστόλου και η συγκέντρωση το βράδυ του Σαββάτου στην Αίγλη,μια συγκέντρωση που μάλλον ανησύχησε τους εσωκομματικούς του αντιπάλους. Το όνομα Αποστόλου κάτι του θύμιζε αλλά δεν ήταν σίγουρος, θα έψαχνε αργότερα στα αρχεία του σχετικά. Προς το παρόν μπορούσε να πιει τον καφέ του ήρεμα. Ή τουλάχιστον έτσι νόμιζε. Ο Σκοτ, ένας από τους πράκτορες του εμφανίστηκε κρατώντας ένα μικροσκοπικό στικάκι. 

«Χθες το βράδυ στο εστιατόριο Μπαρμπαρός στη Δροσιά η Φώφη Ποδηματά, αρχηγός της Σοσιαλιστικής Κίνησης, είχε δείπνο με την οικογένεια Λαλαγιάννη, παρουσία φυσικά του αρχηγού της οικογένειας, γνωστού επιχειρηματία και καναλάρχη», είπε ο Σκοτ και έδωσε στον Πάουελ το στικάκι. «Εδώ είναι τα πιο σημαντικά κομμάτια από τη συνομιλία τους.»
«Ο άνθρωπος μας στο μαγαζί βλέπω μας φροντίζει», είπε ο Πάουελ γελώντας. «Ναι, είναι πολύ υπάκουο καναρίνι», συμφώνησε ο Σκοτ. 
«Ωραία, φρόντισε τότε να του αυξήσεις το καναβούρι. Τα υπάκουα πουλάκια πρέπει να τρώνε καλά για να μη χρειαστεί να εγκαταλείψουν το κλουβί.»

Δευτέρα 10 Ιουνίου 2019
Προεδρικό Μέγαρο

Ο Αλέξανδρος Ρίπας, ο πρωθυπουργός και αρχηγός της Παναριστερής Συσπείρωσης βγήκε από τη συνάντηση του με τον πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπιο Πουλόπουλο. Μετά τη συντριπτική του ήττα στις πρόσφατες ευρωεκλογές και υπό την πίεση του λαού είχε παραιτηθεί. Η χώρα πήγαινε σε εκλογές ξεκινώντας ίσως τη πιο περίεργη και επικίνδυνη πορεία της σύγχρονης Ιστορίας της. Την ίδια ώρα στα υπόγεια της ρώσικης πρεσβείας στο κέντρο της Αθήνας με άκρα μυστικότητα και παρουσία μόνο τριών ατόμων, λάμβανε χώρα η πιο περίεργη συνάντηση που είχε γίνει ποτέ τα τελευταία χρόνια.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

Ιδιοκτησία πνευματικών δικαιωμάτων Γιώτα Χουλιάρα

--------------------------------------------


Σημείωση:Πρόκειται για μια φανταστική ιστορία που ουδεμία σχέση έχει με την πραγματικότητα. Τώρα αν η πραγματικότητα μοιάζει με την ιστορία μου, που θα δημοσιεύεται εδώ και στο προσωπικό μου ιστολόγιο σε συνέχειες, μη κατηγορείτε την ιστορία μου, αλλά την πραγματικότητα.