Στο κελί του μοναστηριού

Γράφει η Γιώτα Χουλιάρα
Δημοσιογράφος
Συγγραφέας του βιβλίου Ο Βιασμός της Κοκκινοσκουφίτσας

 
Μετά τη βραδινή προσευχή γύρισε στο κελί του. Ένιωθε το κορμί του βαρύ απ' τις εργασίες που είχε πραγματοποιήσει όλη μέρα στη Μονή. Δεν ήταν πια νέος. Η Άνοιξη της ζωής του είχε περάσει προ πολλού. Το ίδιο και το Καλοκαίρι της ακμής του. Και τις δύο αυτές περιόδους τις ξόδεψε απερίσκεπτα σε κάθε λογής ακολασία. Σχεδόν ρουφούσε ό,τι αμαρτωλό βρισκόταν στο διάβα.


Μέχρι την ημέρα που γνώρισε εκείνη. Ακόμη θυμάται τα υπέροχα γαλάζια μάτια της. Την είδε να βγαίνει από το παρεκκλήσι και ήξερε πως ήταν ό,τι ωραιότερο είχε δει. Την ερωτεύτηκε όπως δεν είχε ερωτευθεί πριν και το έβαλε σκοπό της ζωής του να την κάνει δική του. Δεν τον ενδιέφερε ούτε η διαφορά ηλικίας, καθώς ήταν μια δεκαετία μικρότερη του ούτε ότι ήταν ήδη αρραβωνιασμένη με τον κόμη.

Και την έκανε δική του και έζησαν μια ιστορία πάθους και έρωτα που όμοια τους δεν είχε ζήσει ερωτευμένο ζευγάρι στη γη. Μια ιστορία που θα ζήλευαν όλοι. Ακόμη και η Αφροδίτη, η θεά του Έρωτα των αρχαίων Ελλήνων. Γιατί έτσι την αποκαλούσε. Αλλά ο επίσκοπος του καταράστηκε βλέποντας την αγάπη τους και ζηλεύοντας την ευτυχία τους. Ήταν που ο ίδιος αψηφούσε κάθε νομό της καθολικής εκκλησίας και ζούσε με βάση το δικό του κώδικα. Είναι που αυτή, μοναχοκόρη καλής οικογενείας, ξελογιάστηκε μαζί του και δεν υπολόγιζε πλέον τα πρέπει και τα μη.

Τους έπιασαν στο ποτάμι, ένα καλοκαιρινό βράδυ να κάνουν έρωτα. Προηγουμένως είχαν χορέψει γυμνοί κάτω από το μεθυστικό φως της Σελήνης. Ποτέ του δεν κατάλαβε γιατί την είπαν μάγισσα. Τους καταδίκασαν και τους δύο. Αυτή την έσυραν στη πυρά και αυτόν τον έστειλαν να μονάσει.

Όμως μπόρεσε να τη δει μια τελευταία φορά. Πριν οι φλόγες καλύψουν το αλαβάστρινο σώμα της, του φώναξε να μην αφήσει τον έρωτα τους να πεθάνει. Κι αυτός της υποσχέθηκε. Χρόνια ολόκληρα στο μοναστήρι σκεφτόταν πως θα μπορούσε να εκπληρώσει αυτόν τον τελευταίο όρκο που της έδωσε. Μια μέρα που καθάριζε τη βιβλιοθήκη βρήκε ένα παλιό σκριπτάριο και ένα λευκό βιβλίο. "Μπορώ να το πάρω;", ρώτησε τον ηγούμενο. Κι εκείνος του έδωσε την άδεια. Και κράτησε τον όρκο του γράφοντας για την αγάπη τους.


Σημείωση:Η ιστορία έχει δημοσιευτεί και στο instagram της συγγραφέως