Aυτός ο Νοέμβριος ήταν διαφορετικός.
Παγωμένος! Σκοτεινός! Γεμάτος μυστικά. Ο αέρας ήταν γεμάτος μυστικά και ψιθύρους. Παγωμένος καθώς κατέβαινε από τα βουνά, άπλωσε το χιόνι παντού. Από τις κορυφές μέχρι τους πρόποδες! Από τους πρόποδες μέχρι τις πεδιάδες! Από τις πεδιάδες μέχρι τα χωριά και τις πόλεις.
Χιόνι και Πάγος παντού! Και σκοτεινιά! Ο απόγονος των ανθρώπων δεν θυμόταν άλλη χρονιά τόσο σκοτεινή και παγωμένη.
«Είναι η Θεά του Χειμώνα», του είπε μια μέρα ο γέρος, ο τελευταίος των προγόνων.«Η Μητέρα των παλαιών Θεών. Η μήτρα του Σύμπαντος», πρόσθεσε με τρεμάμενη φωνή. Ο απόγονος των ανθρώπων έμεινε να τον κοιτάει απορημένος.
Δεν είχε ξανακούσει γι΄αυτή τη Θεά. Ο τελευταίος των προγόνων είδε το βλέμμα του, το γεμάτο απορία και συνέχισε:
«Είναι η πιο αρχαία Θεά. Υπήρχε μαζί με το απόλυτο χάος. Αυτή γέννησε τον πάγο.»
«Πώς την λένε;», ρώτησε ο απόγονος.
«Έχει πολλά ονόματα», είπε ο γέρος. «Άλλοι την αποκαλούν Cailleach Bheur, άλλοι Carlin ή Black Annis. Άκουσε προσεχτικά το χιόνι και τον άνεμο. Φωνάζουν το όνομα της».
Ο απόγονος έμεινε βουβός και προσπαθούσε να ακούσει. Ο αέρας κάτι του έλεγε. Το χιόνι κάτι του ψυθύριζε.
«Cailleach.... »
«Cailleach.... »
«Cailleach.... »
«Υπάρχουν τρεις μεγάλες ηλικίες. Η ηλικία των αιώνιων δέντρων, η ηλικία των αρχαίων αετών, η ηλικία της Cailleach είναι πιο παλιά απ΄όλες», ψέλλισε ο τελευταίος των προγόνων
Και τότε την είδαν... Μια φιγούρα σκυφτή, κατέβαινε από το απέναντι βουνό. Η φωνή της, παγωμένη, έφτασε μέχρι τ΄αυτιά τους: «Είμαι η Cailleach, η Θεά του χειμώνα, η Μητέρα των βουνών, η Αιώνια Κυρά των Σκοτεινών Τόπων, ανεπανόρθωτη κυρία από τα σκοτεινά μέρη, η Αρχαία Γριά της Σοφίας. Είμαι ο Χειμώνας που φέρνει την Άνοιξη, και που ακόμη και στο θάνατο, ανανεώνεται ατελείωτα.»
Πρόγονος και απόγονος γονάτισαν......
----------------------------------------------------
Ιδιοκτησία πνευματικών δικαιωμάτων του Seanchai- Bards- Mythoplastis - © 2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.