Η Κινέζικη Γιορτή των Φαναριών

γράφει η Γιώτα Χουλιάρα
Δημοσιογράφος

Συγγραφέας του βιβλίου «Ο Βιασμός της Κοκκινοσκουφίτσας»

Η Γιορτή των Φαναριών σηματοδοτεί τη λήξη της Κινέζικης Πρωτοχρονιάς, που διαρκεί 15 ημέρες και ξεκίνησε στις 5 Φεβρουαρίου το 2019.Μόλις πέσει το σκοτάδι, τα παιδιά βγαίνουν στους δρόμους κρατώντας χάρτινα φαναράκια, τα οποία συμβολίζουν την καλή τύχη, που είναι αναγκαία για να κυλήσει αίσια η χρονιά. Σε πολλές πόλεις της Κίνας διοργανώνονται εορταστικές εκδηλώσεις, όπου χιλιάδες φαναράκια ανυψώνονται στον ουρανό, δημιουργώντας ένα φαντασμαγορικό θέαμα, ενώ την τιμητική τους έχουν και τα πυροτεχνήματα, τα οποία διώχνουν τους δαίμονες και τα κακά πνεύματα, κατά την κινέζικη παράδοση.


Θρυλείται ότι η γιορτή καθιερώθηκε επί της βασιλείας του αυτοκράτορα Μινγκ (28-75 μ.Χ), όταν υιοθετήθηκε ο Βουδισμός στην Κίνα. Μια μέρα, ο αυτοκράτορας είδε στο όνειρό του ένα χρυσό άνθρωπο μέσα στο παλάτι του. Τη στιγμή που ετοιμαζόταν να ρωτήσει τον μυστηριώδη αυτόν επισκέπτη ποιος είναι, αυτός ανυψώθηκε στον ουρανό και εξαφανίστηκε προς τη δύση.

Την επόμενη, ο Μινγκ έστειλε έναν πολυμαθή μανδαρίνο στην Ινδία με διπλή αποστολή: να προσκυνήσει τον Βούδα και να εντοπίσει τις βουδιστικές γραφές. Πράγματι, ο αυτοκρατορικός απεσταλμένος, μετά από ένα πολύμηνο και κοπιαστικό ταξίδι, επέστρεψε στο παλάτι με τις γραφές.

Αμέσως, ο Μινγκ διέταξε την κατασκευή ενός ναού για να στεγάσει το άγαλμα του Βούδα και να τοποθετήσει εκεί τις γραφές. Οι οπαδοί του πίστευαν ότι η δύναμη του Βούδα μπορούσε να διώξει το σκοτάδι. Για το λόγο αυτό, ο αυτοκράτορας διέταξε τους υπηκόους του να ανάψουν φαναράκια κατά τη διάρκεια μιας περιόδου που αργότερα επισημοποιήθηκε ως Γιορτή των Φαναριών.

Στο Χονγκ - Κονγκ και την Ταϊβάν, παράλληλα με τη Γιορτή των Φαναριών γιορτάζεται και η Ημέρα των Ερωτευμένων, η κινεζική εκδοχή του Αγίου Βαλεντίνου.

Πέρα από τη διασκέδαση και την απόλαυση των όμορφων φαναριών, οι Κινέζοι στο παραδοσιακό τραπέζι ττην ημέρα εκείνη τρώνε γιουάν σιάο (yuanxiao). Τα γιουάν σιάο, ή αλλιώς τανγκ γιουάν (tangyuan), είναι στρογγυλές μπάλες από κολλώδες ρύζι, γεμιστές με ζάχαρη, τα οποία συμβολίζουν την επανένωση. Το πιάτο αυτό πήρε το όνομά του από το κινέζικο όνομα της γιορτής (yuanxiaojie). Λέγεται ότι το έθιμο κατανάλωσης γιουάν σιάο προέρχεται από την εποχή της Δυναστείας των Τζιν (Jin) της Ανατολής τον 4ο αιώνα, και αργότερα εξαπλώθηκε κατά την περίοδο των Δυναστειών Τανγκ και Σονγκ.

Η κινεζική γιορτή των φαναριών δεν πρέπει να συγχέεται με την γιορτή του Αγίου Μαρτίνου (Sankt Martin) ή απλά η γιορτή των φαναριών (Laternenfest), η οποία εορτάζεται στη Γερμανία στις 11 Νοεμβρίου. Εκεί τα παιδιά φτιάχνουν φαναράκια και βγαίνουν στους δρόμους τραγουδώντας για να θυμίσουν στους μεγάλους την σημασίας της προσφοράς χωρίς αντάλλαγμα.