Game of Thrones: Η σειρά φαινόμενο. Ίντριγκες, δολοπλοκίες και πολιτική

Γράφει η Γιώτα Χουλιάρα 
Δημοσιογράφος 
Συγγραφέας του βιβλίου «Ο Βιασμός της Κοκκινοσκουφίτσας»

Το Game of Thrones ή αλλιώς «GoT» (που σημαίνει Game of Thrones για τους μυημένους) είναι μία αμερικανική δραματική σειρά φαντασίας, η οποία βασίζεται στη σειρά βιβλίων «Το Τραγούδι της Φωτιάς και του Πάγου» του αμερικανού συγγραφέα Τζωρτζ Ρ.Ρ. Μάρτιν. 


 Η προβολή της άρχισε στις 17 Απριλίου 2011 και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα όπου ξεκινάει ο όγδοος και τελευταίος κύκλος. Η σειρά έχει προσελκύσει ρεκόρ τηλεθεατών στο HBO και έχει αναπτύξει μια εξαιρετικά ευρεία και ενεργή διεθνή βάση οπαδών. Έχει λάβει ευρεία αναγνώριση από τους κριτικούς, ιδιαίτερα για τις ερμηνείες των ηθοποιών, τους πολύπλοκους χαρακτήρες, την ιστορία και την έκταση της παραγωγής της, αν και κάποιοι έχουν επικρίνει την συχνή χρήση του γυμνού, της σωματικής αλλά και της σεξουαλικής βίας.

Σύμφωνα με το IMDb είναι η καλύτερη τηλεοπτική σειρά όλων των εποχών, γεγονός που αποδεικνύεται από τη στήριξη των τηλεθεατών, τις αμέτρητες βραβεύσεις και τις διθυραμβικές κριτικές, ενώ το BBC News έγραψε ότι το πάθος και η αφοσίωση των οπαδών της σειράς δημιούργησε ένα φαινόμενο που δεν συγκρίνεται με οποιαδήποτε άλλη δημοφιλή τηλεοπτική σειρά.
 
Διαβάστε επίσης: 
''Money is coming…Game of Thrones. Ένα (brand) name, μια ιστορία''.

Κάθε κύκλος αποτελείται από δέκα επεισόδια. Ο πρώτος και δεύτερος κύκλος αντιστοιχούν στο πρώτο και δεύτερο βιβλίο αντίστοιχα. Ο τρίτος κύκλος αντιστοιχεί στο πρώτο μισό του τρίτου βιβλίου ενώ ο τέταρτος στο δεύτερο μισό. Αυτό συμβαίνει επειδή το τρίτο βιβλίο είναι πολύ μεγάλο σε έκταση και δεν θα μπορούσε να προσαρμοστεί σε έναν μόνο κύκλο. Ο Τζωρτζ Ρ.Ρ. Μάρτιν έγραψε το όγδοο επεισόδιο του πρώτου κύκλου ("The Pointy End"), το ένατο του δεύτερου κύκλου ("Blackwater"), το έβδομο του τρίτου ("The Bear and the Maiden Fair") και το δεύτερο του τέταρτου ("The Lion and the Rose"). Ο συγγραφέας είχε ανακοινώσει πως δεν θα έγραφε κανένα επεισόδιο του πέμπτου και του έκτου κύκλου με σκοπό να ολοκληρώσει το έκτο του βιβλίο.

Ο τέταρτος κύκλος της σειράς υπήρξε καθοριστικός όχι μόνο για την εξέλιξη της πλοκής και για τις περιπέτειες που αναμένουν τους ήρωες-πρωταγωνιστές, αλλά και για την τηλεθέαση καθώς κατάφερε να συγκεντρώνει 18.4 εκατομμύρια θεατές, μέσο όρο ανά εβδομάδα, ξεπερνώντας τους θρυλικούς μαφιόζους του Νιου Τζέρσεϊ και το Τόνι Σοπράνο που κρατούσαν το ρεκόρ με 18.2 εκατομμύρια θεατές. Πλέον σήμερα, στο παρά ένα του τελευταίου κύκλου, η σειρά χαρακτηρίζεται ως φαινόμενο και έχει αλλάξει ριζικά τις τηλεοπτικές παραγωγές ανεβάζοντας τον πήχη των οικονομικών απολαβών των πρωταγωνιστών της στα ύψη όπως φυσικά και τα κέρδη του HBO (κανάλι προβολής).

Υπόθεση 

 Η ιστορία λαμβάνει χώρα στις φανταστικές ηπείρους Γουέστερος και Έσσος και περιγράφει-αφηγείται μέσα από 31 κεντρικούς χαρακτήρες τον εμφύλιο πόλεμο που έχει ξεσπάσει για τον έλεγχο του Γουέστερος μεταξύ πολλών ανταγωνιστικών οικογενειών, την αυξανόμενη απειλή των ψυχρών υπερφυσικών πλασμάτων Άλλων, που κατοικούν πέρα από ένα τεράστιο τείχος από πάγο στα βόρεια σύνορα του Γουέστερος και τη φιλοδοξία της Νταινέρυς Ταργκάρυεν, εξόριστης κόρης ενός βασιλέα δολοφονημένου 15 χρόνια πριν σε έναν εμφύλιο πόλεμο, να επιστρέψει στο Γουέστερος και να διεκδικήσει τον νόμιμο θρόνο της.

Η σειρά φαντασίας έχει επαινεθεί για τον ρεαλισμό της. Ο Μάρτιν, έχοντας εμπνευστεί από ιστορικά γεγονότα, σκόπιμα αψηφά τους συμβιβασμούς της φανταστικής λογοτεχνίας και συχνά εμφανίζει βία και σεξουαλικότητα σε πρώτο πλάνο. Οι κεντρικοί χαρακτήρες σκοτώνονται υποδεικνύοντας ότι οι υποτιθέμενοι ήρωες ίσως να μην βγουν αλώβητοι στην προσπάθεια τους να επικρατήσουν και οι αναγνώστες-τηλεθεατές αφήνονται να αποφασίσουν ποιοι χαρακτήρες είναι καλοί ή κακοί.

Το βιβλίο του στο οποίο βασίζεται η σειρά, ''Το Τραγούδι της Φωτιάς και του Πάγου'' έχει λάβει πάμπολλες κριτικές για τον τρόπο που απεικονίζει τις γυναίκες, τον τρόπο που αναφέρεται στη θρησκεία και τις θεότητες αλλά και για την ιδιαίτερη βία σε συνδυασμό με τις σκηνές των μαχών και των ζωωδών ενστίκτων που σε αρκετά επεισόδια κυριαρχούν στην οθόνη.

1η σεζόν

Ο πρώτος κύκλος αρχίζει με τον Άρχοντα Ένταρντ Σταρκ να αφήνει την έδρα του Οίκου του για να γίνει το Χέρι του Βασιλιά. Αυτή όμως η επιλογή του θα έχει τραγικά αποτελέσματα στις ζωές όλων, καθώς μια αλυσιδωτή αντίδραση θα διχάσει το Γουέστερος που θα δοκιμαστεί σε καιρό πολέμου. Ταυτόχρονα, οι Λευκοί Οδοιπόροι, θρυλικά πλάσματα του Βορρά, αφυπνίζονται από τον λήθαργό τους ενώ στην Ανατολή η ανάσα του Δράκου αναζωπυρώνεται. Ο πρώτος κύκλος αναφέρεται στο πρώτο βιβλίο της σειράς βιβλίων 'Το Τραγούδι της Φωτιάς και του Πάγου" Παιχνίδι των Θρόνων (Game of Thrones).

2η σεζόν

Ο πόλεμος συνεχίζεται στον δεύτερο κύκλο της σειράς. Το Γουέστερος έχει χωριστεί σε στρατόπεδα και πέντε βασιλιάδες διεκδικούν τον θρυλικό Σιδερένιο Θρόνο. Ο θάνατος και η καταστροφή παραμονεύουν σε κάθε βήμα και η μαγεία επανέρχεται απειλητικά. Ο γιος του Ένταρντ Σταρκ, Ρομπ, πρέπει να αντιμετωπίσει τον νεαρό βασιλιά Τζόφρυ ενώ τα δύο αδέλφια, Στάννις και Ρένλυ Μπαράθηον έχουν τον ίδιο σκοπό. Παράλληλα, η νεαρή πριγκίπισσα Νταινέρυς Ταργκάρυεν, πιο δυνατή από ποτέ, επιθυμεί να πάρει πίσω τον Θρόνο των προγόνων της με οποιοδήποτε κόστος. Ο δεύτερος κύκλος αναφέρεται στο δεύτερο βιβλίο της σειράς βιβλίων  "Το Τραγούδι της Φωτιάς και του Πάγου" Σύγκρουση Βασιλέων  (A Clash of Kings).

3η σεζόν

Στον τρίτο κύκλο της σειράς, ο πόλεμος έχει αφήσει τα σημάδια του στα Επτά Βασίλεια του Γουέστερος. Καθώς η Νταινέρυς Ταργκάρυεν κατακτά την Ανατολή, ο Βορράς μαστίζεται από τις επιδρομές των Αγρίων ενώ ο Νότος υφίσταται τον τρομερό νεαρό βασιλιά Τζόφρυ. Μια προδοσία θα αλλάξει την ροή του πολέμου και τις ζωές τον ηρώων για πάντα. Ο θάνατος απλώνει τα δίχτυα του και η δυστυχία δεσπόζει στην ήπειρο του Γουέστερος. Ό,τι πεθαίνει, όμως, δεν μένει για πάντα νεκρό... Ο τρίτος κύκλος αναφέρεται στο πρώτο μισό του τρίτο βιβλίο της σειράς βιβλίων  "Το Τραγούδι της Φωτιάς και του Πάγου" Θύελλα από ατσάλι (A Storm of Swords). 

4η σεζόν

Η δράση συνεχίζεται και στον τέταρτο κύκλο. Ο Τζον Σνόου πληρώνει το τίμημα των επιλογών του και παλεύει με τους δαίμονές του. Και ενώ το Τείχος κινδυνεύει, η ένταση στην πρωτεύουσα κλιμακώνεται. Οι ζωές των ηρώων αλλάζουν για πάντα μετά από μια δολοφονία ενώ, την ίδια ώρα στο Έσσος, η νεαρή Ταργκάρυεν συνεχίζει την πορεία της με εμπόδια. Ο πόλεμος τελειώνει αλλά κανείς δεν βγαίνει νικητής. Ο τέταρτος κύκλος αναφέρεται στο δεύτερο μισό του τρίτου βιβλίου της σειράς βιβλίων  "Το Τραγούδι της Φωτιάς και του Πάγου" Θύελλα από ατσάλι (A Storm of Swords) αλλά περιέχει και αποσπάσματα από το τέταρτο Βορά Ορνίων (A Feast for Crows) και το πέμπτο βιβλίο Ο Χορός των Δράκων(A Dance with Dragons).

5η σεζόν

Στον πέμπτο κύκλο της σειράς η δράση συνεχίζεται. Με την Άρυα να αναχωρεί προς το Μπραάβος. Ο Στάννις Μπαράθηον να θριαμβεύει στο Βορρά και τον Τύριον να δραπετεύει από το Κινγκς Λάντινγκ αφού πρώτα πήρε την πολυπόθητη εκδίκησή του από τον πατέρα του και την Σέι που τον πρόδωσαν. Στην άλλη άκρη του Εσσος, η Νταινέρυς έχει απομείνει πλέον πιο μόνη από ποτέ, καθώς αναγκάστηκε να αλυσοδέσει τους δράκους της, να διώξει τον Τζόρα Μόρμοντ, ενώ ο Νταάριο πολεμάει μακριά σε μια άλλη πόλη. Ο πέμπτο κύκλος αναφέρεται στο τέταρτο βιβλίο Βορά Ορνίων (A Feast for Crows) και το πέμπτο βιβλίο Ο Χορός των Δράκων (A Dance with Dragons) από τη σειρά βιβλίων "Το Τραγούδι της Φωτιάς και του Πάγου" καθώς και σε κάποια κεφάλαια από το Θύελλα από ατσάλι (A Storm of Swords).

6η σεζόν 

Στον έκτο κύκλο της σειράς δράσης συνεχίζεται. Ο Στάννις έχει ηττηθεί στο Βορρά και οι Μπόλτον έχουν μια μεγάλη νίκη και συνεχίζουν την κυριαρχία τους. Η Ντενέρις βρίσκεται σε κίνδυνο όταν ο μεγαλύτερος δράκος της την φέρνει σε νέο κίνδυνο και το Μήρην βρίσκεται στα χέρια του Τύριον. Οι Λάννιστερ παραμένουν δυνατοί αλλά με την Σέρσεϊ να εκρεμεί μια δίκη και τον Τόμμεν να κυρριαρχεί τα πράγματα δεν δείχνουν έτσι. Ωστόσο έχοντας χάσει και την πριγκίπισσα Μυρσέλλα θα έχουν μια νέα αφορμή για να ξεσπάσει πόλεμος μεταξύ των Λάννιστερ και του Ντορν καθώς και οι συμμαχία με τους Ταϊρελ βρίσκεται σε κίνδυνο. Ο έκτος κύκλος αναφέρεται σε αποσπάσματά στο τέταρτο βιβλίο Βορά Ορνίων (A Feast for Crows) στο πέμπτο βιβλίο Ο Χορός των Δράκων (A Dance with Dragons) και στο  βιβλίο Οι άνεμοι του χειμώνα (The Winds of Winter) από τη σειρά βιβλίων "Το Τραγούδι της Φωτιάς και του Πάγου".

7ου κύκλου

Στον έβδομο κύκλο της σειράς η δράση και ο πόλεμος συνεχίζεται. Οι Σταρκ δικαιώνονται μετά από πολύ καιρό. Η Ντενέρις έχοντας αρκετούς συμμάχους πηγαίνει προς το Γουέστερος. Η Άρια έχει επιστρέφει στο Γούεστερος πιο εκδικητική από ποτέ. Η Σέρσει Λάννιστερ βασιλεύει πλέον στα επτά βασίλεια. Τα πράγματα όμως δεν δείχνουν έτσι καθώς οι Ταϊρελ και το Ντορν έχουν κηρύξει πόλεμο ενάντια στον σιδερένιο θρόνο. Ο έβδομος κύκλος αναφέρεται στα δύο τελευταία βιβλία, στο βιβλίο Οι άνεμοι του χειμώνα (The Winds of Winter) και στο Όνειρο της άνοιξης (A Dream of Spring) από τη σειρά βιβλίων ''Το Τραγούδι της Φωτιάς και του Πάγου''.

8ου κύκλου

Στον όγδοο και τελευταίο κύκλο της σειράς ο μεγάλος πόλεμος έφτασε. Η Ντενέρις και ο Τζον συμμαχούν ενάντια στους λευκούς οδοιπόρους, οι οποίοι έχουν περάσει το τείχος. Στο βορρά οι εναπομείναντες Σταρκ προσπαθούν να μείνουν ενωμένοι και η Σέρσει Λάννιστερ προσπαθεί να βρει καινούριους συμμάχους. Ο όγδοος κύκλος αναφέρεται στα δύο τελευταία βιβλία, στο βιβλίο Οι άνεμοι του χειμώνα (The Winds of Winter) και στο Όνειρο της άνοιξης (A Dream of Spring) από τη σειρά βιβλίων "Το Τραγούδι της Φωτιάς και του Πάγου".

Ο συγγραφέας 

Ο Μάρτιν, συγγραφέας βιβλίων φανταστικής λογοτεχνίας και επιστημονικής φαντασίας,ο οποίος έχει τιμηθεί με πολυάριθμα βραβεία (Hugo, Locus, Nebula κ.ά.), ενώ συμπεριελήφθη στη λίστα του περιοδικού Time με τα «100 άτομα που ασκούν τη μεγαλύτερη επιρροή παγκοσμίως» για το έτος 2011, ξεκίνησε να γράφει ιστορίες από μικρή ηλικία και καθώς ανήκε σε φτωχή οικογένεια,πουλούσε τις ιστορίες του στα άλλα παιδιά για να κερδίσει χρήματα. Σ΄αυτές, τις πρώτες του συγγραφικές προσπάθειες, είχε δημιουργήσει έναν μυθικό κόσμο με κάστρα και παράξενα πλάσματα. Αποκαλείται και Αμερικανός Τόλκιν, καθώς πολλοί συγκρίνουν το συγγραφικό του έργο με τις περιπέτειες των ηρώων του Βρετανού συγγραφέα Τζον Ρόναλντ Ρόιελ Τόλκιν

Στο Game of Thrones, αν και τα κάστρα είναι σε πρώτο πλάνο και όλη η δράση εξελίσσεται για τα βασίλεια που συμβολίζει το κάθε κάστρο, ο Martin δίνει ιδιαίτερη σημασία στις πολιτικές ίντριγκες που λαμβάνουν χώρα παράλληλα με τις επικές μάχες, τους γάμους και τις συμφωνίες. Πολιτικές ίντριγκες και δολοπλοκίες που δείχνουν να καθορίζουν το παιχνίδι για την κατάκτηση του σιδερένιου θρόνου.

Η σειρά των βιβλίων του είναι γνωστή για τους πολύπλοκους χαρακτήρες, τις ξαφνικές και συχνά βίαιες ανατροπές στην πλοκή και για την περίπλοκη πολιτική δολοπλοκία. Σε ένα είδος όπου η μαγεία έχει συνήθως τον κεντρικό ρόλο, αυτή η σειρά ιστοριών είναι φημισμένη για την περιορισμένη και διακριτική χρήση της, παρουσιάζοντας την σαν μία διφορούμενη και συχνά κακή παρασκηνιακή δύναμη. Τα βιβλία εν τέλει, προς το παρόν τουλάχιστον, δεν επικεντρώνονται στην κλιμακούμενη διαφωνία μεταξύ "Καλού" και "Κακού". Η πλοκή περιστρέφεται πρωταρχικά γύρω από πολιτικές συγκρούσεις και εμφύλιους πολέμους, με μόνο μία ή δύο ιστορίες να υπαινίσσονται την πιθανότητα ύπαρξης μίας εξωτερικής απειλής.

Καθώς οι ξαφνικές και συχνά βίαιες ανατροπές παρουσιάζονται στην πλοκή, το παιχνίδι θυμίζει μια παρτίδα σκάκι με τα πιόνια και τους αξιωματικούς να θυσιάζονται, ενώ οι βασίλισσες και οι βασιλιάδες εναλλάσσονται στον τηλεοπτικό φακό.

Μια εξαιρετική ομάδα ηθοποιών, ενδυματολόγων, σκηνογράφων, οπερατέρ και παραγωγών εργάστηκαν, εργάζονται και θα συνεχίσουν να εργάζονται μέχρι να ολοκληρωθεί η σειρά, με φόντο τοπία της Μάλτας, της Ιρλανδίας και της Κροατίας, αλλά και την έρημο του Μαρόκου καθώς και τους πάγους της Ισλανδίας.

Το παραμύθι, αν μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε έτσι, εξελίσσεται και έχει γίνει εμμονή μονοπωλώντας το παγκόσμιο ενδιαφέρον και καθηλώνοντας τους τηλεθεατές στις οθόνες τους. Δεν είναι τυχαίο ότι λένε πως στην Αμερική την ημέρα και ώρα προβολής, ελαττώνεται η κυκλοφορία στους δρόμους.

Το ερώτημα που τίθεται είναι γιατί όλος ο πλανήτης είναι εθισμένος στο Game of Thrones; Σαφώς οι σειρές εποχής, οι σειρές που ανήκουν στη φανταστική λογοτεχνία και μας μεταφέρουν σε έναν κόσμο μακρινό από την γκρίζα πραγματικότητα είναι πάντοτε στη μόδα, αλλά είναι μόνο αυτή η απάντηση;

Είναι ολοφάνερο πως η φρενίτιδα που έχει προσβάλλει τους φανατικούς, και όχι μόνο,θαυμαστές ανά τον κόσμο, τείνει να ξεπεράσει την αντίστοιχη -αν δεν το έχει κάνει ήδη- φρενίτιδα για τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών και το Χάρρυ Πότερ. Το Game of Thrones παρουσιάζεται πολύ πιο σκοτεινό από τον Άρχοντα των Δαχτυλιδίων και σαφώς καθόλου μαγικό σε σχέση με τον Χάρρυ Πότερ.




To Game of Thrones είναι ασύγκριτο.

«Τρία είναι τα στοιχεία που κάνουν αυτή τη σειρά ακαταμάχητη: Πρώτον, το πρωτοφανές μπάτζετ που ξόδεψαν οι παραγωγοί, οι οποίοι διαθέτουν ειδικά εφέ και ηθοποιούς υψηλού επιπέδου. Δεύτερον, τα social media τα οποία από την πλευρά τους πολλαπλασιάζουν την επιρροή της σειράς. Χαρακτηριστικό είναι ότι το 9 επεισόδιο της τρίτης σεζόν έκανε τα περισσότερα τουίτς όσο ποτέ στην ιστορία του twitter, ενώ ένα ιστορικό βίντεο στο youtube δείχνει τις αντιδράσεις των θεατών του πλανήτη, την ώρα που το παρακολουθούν. Οι παραγωγοί της σειράς κατέληξαν μάλιστα στην απόφαση να μη μηνύουν πλέον τις παράνομες αναρτήσεις στο διαδίκτο από την Netflix, γιατί μεγαλώνουν την επιρροή της.

Τρίτο και χωρίς καμμιά αμφιβολία είναι το γεγονός πως η επιτυχία της σειράς βρίσκεται στο σενάριο της, το οποίο μας παρουσιάζει αυτό που θα ζήσει σύντομα ο πλανήτης μας: ένα είδος νέου Μεσαίωνα, γεμάτου βία, αταξία, φυσικές καταστροφές, πολεμικούς ηγέτες, μάχες εξουσίας με γρήγορες εναλλαγές. Το Game of Thrones περιγράφει τον κόσμο που έρχεται μετά το τέλος της Αμερικανικής Αυτοκρατορίας, έναν νέο θεαματικό Μεσαίωνα όπου καμία εξουσία δεν είναι σταθερή και όπου όλα επιτρέπονται.Μπορούμε να αρνηθούμε την παγκοσμιοποίηση. Μπορούμε να κλειστούμε στον μικρόκοσμό μας. Ευτυχώς ή δυστυχώς, αυτό είναι αδύνατο: Ο νέος Μεσαίωνας είναι εδώ. Μας γοητεύει. Είναι γεμάτος ωραίες ιστορίες και υποσχέσεις. Γεμάτος βαρβαρότητα επίσης. Μας περιμένει. Εμείς πρέπει να δούμε πώς θα τον χρησιμοποιήσουμε».

Αυτή την εξήγηση έδωσε ο Γάλλος οικονομολόγος Ζακ Ατταλί σε άρθρο στις 7-4-14 στον διαδικτυακό χώρο που διαθέτει (L'Express). «Αντιστέκομαι στις κοροϊδίες των διανοουμένων και διατηρώ το πάθος μου για ορισμένες αμερικανικές τηλεοπτικές σειρές, το ΜακΓκάιβερ, το Κολόμπο, τον Dr House, τα Φιλαράκια» γράφει χαρακτηριστικά στο άρθρο του με θέμα: «Game of Thrones, ο Μεσαίωνας που έρχεται».

Ποιος είναι ο γαλλοεβραίος Ζακ Ατταλί


Ο εβραϊκής καταγωγής Ζακ Ατταλί γεννήθηκε τον Νοέμβριο του 1943 στο Αλγέρι. Ο πατέρας του, αυτοδίδακτος αρωματοποιός, αποφάσισε να μετακομίσουν το 1956 στο Παρίσι( ο Ζακ ήταν τότε 13 ετών). Ο Ατταλί μεγαλώνει και σπουδάζει στο Παρίσι, αποκτά διδακτορικό στα οικονομικά, ενώ γίνεται φίλος με τον Φρανσουά Μιτεράν. Το 1974 και το 1981 οδηγεί τις εκστρατείες του Μιτεράν για τις προεδρικές εκλογές.Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως ο σημερινός γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολλάντ το 1979 προσχώρησε στο Σοσιαλιστικό Κόμμα της Γαλλίας χάρη στην παρέμβαση του Ζακ Ατταλί.
Όταν το 1981 ο Μιτεράν κατακτά την προεδρία, τον διορίζει ως ειδικό σύμβουλό του ενώ του παραχωρεί και το ρόλο του "sherpa" (προσωπικός εκπρόσωπος του επικεφαλής του κράτους), για τις συνόδους κορυφής της G7.

Το 1985, ίδρυσε το ευρωπαϊκό πρόγραμμα EUREKA, αφιερωμένο στην «ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών» που εφηύρε, μεταξύ άλλων, το MP3 Το 1990, κατά τη διάρκεια της δεύτερης θητείας του Φρανσουά Μιτεράν, Ζακ Attali εγκατέλειψε την πολιτική και έφυγε από το Μέγαρο των Ηλυσίων. Ίδρυσε την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (ΕΤΑΑ), στο Λονδίνο, και έγινε ο πρώτος Πρόεδρος της. Είχε ξεκινήσει την ιδέα του θεσμού αυτού τον Ιούνιο του 1989, πριν από την πτώση του τείχους του Βερολίνου, προκειμένου να στηρίξει την ανοικοδόμηση των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης. Υπό την ηγεσία του προωθούνται οι επενδύσεις που αποσκοπούν στην προστασία των πυρηνικών σταθμών παραγωγής ενέργειας, την προστασία του περιβάλλοντος και, γενικότερα, την ανάπτυξη των υποδομών και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του ιδιωτικού τομέα.

Το γεγονός ότι το 1991 καλεί τον τότε αρχηγό της Σοβ. Ένωσης, Μιχαήλ Γκορμπατσώφ στο Λονδίνο, εξαναγκάζοντας ουσιαστικά τα μέλη των G7 να τον αποδεχτούν, δημιουργεί αντιπαραθέσεις ενώ περίεργες υποψίες για τον τρόπο που διαχειρίζεται το ίδρυμα βλέπουν το φως της δημοσιότητας στο βρετανικό τύπο. Το 1998 ιδρύει την PlaNet Finance, μια µη κερδοσκοπική οργάνωση διεθνούς αλληλεγγύης µε ειδίκευση στην ανάπτυξη της µικροχρηµατοδότησης ενώ είναι ήδη πρόεδρος της Α&Α μιας διεθνούς συμβουλευτικής εταιρείας στρατηγικής από το 1994. Χρονικογράφος στην εφημερίδα L’Express, είναι συγγραφέας πενήντα βιβλίων έχοντας πουλήσει πάνω από 6 εκατομμύρια αντίτυπα σε όλο τον κόσμο.

Είναι, επίσης, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της μη κυβερνητικής οργάνωσης Population Action International.Η αποστολή της συγκεκριμένης οργάνωσης είναι να «εξασφαλίσει ότι κάθε πρόσωπο έχει το δικαίωμα και την πρόσβαση στη σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία, έτσι ώστε η ανθρωπότητα και το φυσικό περιβάλλον να μπορούν να υπάρχουν σε ισορροπία με λιγότερους ανθρώπους να ζουν σε συνθήκες φτώχειας» θυμίζοντας τη θεωρία του Άγγλου κληρικού, οικονομολόγου και φιλόσοφου Μάλθους (Thomas Malthus 1776-1834) ο οποίος το 1798 δημοσίευσε την εργασία με τίτλο " Ένα Δοκίμιο στην Αρχή του Πληθυσμού" και έθεσε τις βάσεις για την έναρξη μιας προσπάθειας για τη μελέτη του παγκόσμιου πληθυσμού.( Σύμφωνα με τον Malthus ο πληθυσμός αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο(1, 2, 4, 8, 16, 32, κλπ) ενώ τα διαθέσιμα τρόφιμα με αριθμητική πρόοδο(1, 2, 3, 4, 5, 6, κλπ) δημιουργώντας μια δυσαναλογία ικανοποίησης των αναγκών επιβίωσης. Έτσι, ισχυρίζονταν ότι αν ο πληθυσμός αφήνονταν να αυξάνεται ανεξέλεγκτα σύντομα ο πληθυσμός θα εξαντλούσε τις διαθέσιμες πηγές τροφίμων με αποτέλεσμα την αύξηση της εξαθλίωσης,της φτώχειας και του αγώνα για την επιβίωση.)

Ο Ατταλί εξάλλου υποστηρίζει ότι στο μέλλον, οι άνθρωποι δεν θα δεσμεύονται πλέον και δεν θα δημιουργούν οικογένειες. «Το ζευγάρι δεν θα είναι πλέον η κύρια βάση για τη ζωή και τη σεξουαλικότητα. Οι άνθρωποι θα προτιμούν να επιλέγουν, με πλήρη διαφάνεια, πολυγαμικές ή polyandrous αγάπες».Στο μέλλον, η κοινωνία «θα προχωρήσει τόσο πολύ ώστε θα διαχωρίσει την αναπαραγωγή και τη σεξουαλικότητα. Η σεξουαλικότητα θα είναι το βασίλειο της ευχαρίστησης και η αναπαραγωγή των μηχανών».(Από το βιβλίο του «Μια Σύντομη Ιστορία του Μέλλοντος»)

H Aμερική θα βουλιάξει το 2035

Υποστηρικτής μιας παγκόσμιας κυβέρνησης που θα ρυθμίζει κεντρικά τα οικονομικά του πλανήτη, ο Ατταλί θεωρεί πως δίχως τη συγκρότηση μιας νέας διεθνούς τάξεως δεν μπορεί να συντηρηθεί για πολύ η δημοκρατία. Στο βιβλίο του «Μια Σύντομη Ιστορία του Μέλλοντος» (A Brief History of The Future ), ένα βιβλίο που ο Χένρυ Κίσσιντζερ χαρακτήρισε «λαμπρό και προκλητικό .. και δύσκολο να το απορρίψεις», προβλέπει τη διάλυση των εθνών-κρατών, τη δημιουργία μιας πλανητικής αγοράς και μια «υπερσύγκρουση» απ’ την οποία μόνο όσοι θεμελιώσουν μια συνετή πλανητική κυβέρνηση θα καταφέρουν να επιβιώσουν.

Ανθρωπος που έχει βρεθεί όσο λίγοι στους διαδρόμους της παγκόσμιας εξουσίας, ο Ατταλί υποστηρίζει ότι κατά τον 21ο αιώνα θα εξουδετερωθούν όλες οι προηγούμενες μορφές καπιταλιστικής διαχείρισης και ότι η βία θα κορυφωθεί στον άνισο, διχασμένο, φτωχότερο σε φυσικούς πόρους και πυκνοκατοικημένο μας κόσμο. Εξ ου και η ανάγκη για μια «διεθνή κοινωνία πολιτών», ώστε ν’ αναχαιτιστεί το χάος που αυτά τα κύματα αλλαγών θα προκαλέσουν.

Στο ίδιο βιβλίο ο Ατταλί αναγνωρίζει πως για τους αρχιτέκτονες της Ευρωπαϊκής Ενωσης ήταν ανέφικτο πολιτικά να δημιουργήσουν εκείνο που χρειαζόταν επειγόντως η Ευρώπη, την απώλεια δηλαδή της εθνικής αυτονομίας των κρατών-μελών υπέρ μιας κεντρικής εξουσίας. Η ουσιαστική ενοποίηση, ωστόσο, δεν μπορεί να καθυστερεί επί μακρόν. Ακόμα και οι μέρες της αμερικανικής υπερδύναμης είναι για τον ίδιο μετρημένες – η πτώση της «Αμερικανικής Αυτοκρατορίας», λέει, θα συμβεί γύρω στο 2035. Τι θα τη διαδεχτεί; Ενας κόσμος πολυκεντρικός, με εννέα ισχυρά κέντρα σε όλες τις ηπείρους -ΗΠΑ, Βραζιλία, Μεξικό, Κίνα, Ινδία, Ρωσία, Ευρωπαϊκή Ενωση, Αίγυπτος, Νιγηρία- γύρω από τα οποία θ’ αναπτυχθούν κι άλλες μεγάλες περιφερειακές δυνάμεις όπως της Ιαπωνίας, της Ινδονησίας, της Νότιας Αφρικής ή του Καναδά.

Σύμφωνα με τον Ζακ Ατταλί, η τεχνολογία θα μετατρέψει τους κατοίκους του πλανήτη σε «πλανητικούς πολίτες – νομάδες» που θα εργάζονται με τους κανόνες μιας υπερφιλελεύθερης οικονομίας που θα έχει διαχωρίσει τους ανθρώπους σε τρεις τάξεις: τους υπονομάδες: περίπου τέσσερα δισεκατομμύρια ανθρώπων που θα αποτελούν τη βάση της κοινωνικής πυραμίδας,θα ζουν στην απόλυτη φτώχεια και θα αλληλοσκοτώνονται για εθνικούς και θρησκευτικούς λόγους ( όπως οι κατώτερες τάξεις του Game of Thrones που ακολουθούν τον άρχοντα-βασιλιά)

• -τους εικονικούς νομάδες: άλλα τέσσερα δισεκατομμύρια ανθρώπων που λόγω εξειδίκευσης θα έχουν μια καλή ζωή ως μάνατζερ, μηχανικοί, τεχνικοί, επιστήμονες κλπ σε διεθνοποιημένες επιχειρήσεις, χωρίς κεντρικά γραφεία ( οι άνθρωποι που παρέχουν τις υπηρεσίες τους στις βασιλικές οικογένειες του Game of Thrones αλλά λόγω μη ευγενικής καταγωγής δεν μπορούν να αναρριχηθούν στα κλιμάκια της εξουσίας) 
• - και τους υπερνομάδες: την άρχουσα τάξη, την ελίτ που θα αντλεί την εξουσία της από τους υπόλοιπους (όπως ακριβώς συμβαίνει με τις βασιλικές οικογένειες στη σειρά).

Παράλληλα, προβλέπει ότι αυτός ο αιώνας θα ξεδιπλωθεί μέσα από τρεις διαφορετικές φράσεις.

• 1 .Υπερ- αυτοκρατορία (Super-empire) = μια εποχή της ιδιωτικοποίησης, όπου θα κυβερνούν οι εταιρείες. Γράφει: «το κεφάλαιο θα απαλλαγεί επιτέλους από κάθε τι που το απειλεί -συμπεριλαμβανομένων των εθνικών κρατών, τα οποία σταδιακά θα διαλυθούν». Ο νόμος των “αγορών” θα αποτελέσει το μόνο αναγνωρισμένο παγκόσμιο δίκαιο. Ένα σύστημα εξουσίας του οποίου οι «δομές παραμένουν ασαφείς, αλλά ο στόχος του είναι παγκόσμιος».
• 2. Υπερ-συγκρούση (Hyperconflict) = η υπερ-αυτοκρατορία θα συρρικνωθεί και θα υπάρξει μια περίοδος παγκόσμιου χάους. Ξεκινώντας περίπου από το 2030, ο Attali προβλέπει «καταστρεπτικούς πολέμους, όπου έθνη, θρησκευτικές ομάδες, τρομοκρατικές οντοτήτες και πειρατές της ελεύθερης αγοράς θα στρέφονται ο ένας εναντίον του άλλου».
• 3. Υπερ-δημοκρατία (Hyperdemocracy) (έτος 2060) = έχοντας εξαντληθεί από τους πολέμους και τις κοινωνικές αναταραχές η παγκόσμια κοινότητα θα υποδεχτεί με ανοιχτές αγκάλες» τη δημιουργία μιας δημοκρατικής παγκόσμιας κυβέρνησης». Θα είναι ένα κολεκτιβιστικό σύστημα, όπου ο καθένας θα εργάζεται για το «κοινό καλό».

Ένα παγκόσμιο αύριο μέσα από επαναστάσεις 

«Μεγάλες διαδηλώσεις θα οργανωθούν, η πολιτική καθεστηκυία τάξη θα απολέσει τη νομιμότητά της και ενδέχεται να ξεσπάσει επανάσταση»,άλλη μια πρόβλεψη του Γάλλου οικονομολόγου Ζακ Ατταλί στο τελευταίο βιβλίο του με τίτλο «Tι θα μπορούσε να συμβεί στη Γαλλία, αν επιλεγεί μια πιο σκληρή πολιτική;»

«Θα δούμε τα κυβερνητικά κόμματα να χάνουν τους βασικούς ηγέτες τους. Πανικόβλητα από τις δημοσκοπήσεις αλλά και την οργή των ψηφοφόρων, θα προσεγγίσουν τα άκρα. Θα ενσωματώσουν τις θέσεις των άκρων, θα έχουν τον ίδιο λόγο. Η ακροδεξιά θα συγχωνευτεί στο κεντροδεξιό UMP και η άκρα αριστερά στο Σοσιαλιστικό Κόμμα. Ολοι τους δεν θα κρύβονται πια, θα προσβάλλουν από κοινού, θα παρελαύνουν και θα ψηφίζουν μαζί» γράφει χαρακτηριστικά αναφερόμενος στην άνοδο των ακραίων αλλά και των αντιευρωπαϊκών κομμάτων στην Ευρώπη της Γερμανίας και του ΔΝΤ προβλέποντας την κατάρρευση της. « Η ίδια η Ευρωπαϊκή Ενωση, ιδίως η ζώνη του ευρώ, θα αμφισβητηθεί. Θα υπάρξει κάθετη πτώση του βιοτικού επιπέδου των κατοίκων της ηπείρου, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων της Γαλλίας. Σημαντικές διαδηλώσεις θα οργανωθούν, η πολιτική τάξη θα χάσει τη νομιμοποίησή της και επανάσταση μπορεί να ξεσπάσει…»



Προβλέψεις που αποκτούν βαρύνουσα σημασία αν λάβουμε υπόψιν μας ότι ο Ζακ Ατταλί μαζί με άλλες προσωπικότητες εβραϊκής καταγωγής, είναι μέλος στο εβραϊκό think tank Jewish People Policy Planning Institute, μια δεξαμενή σκέψης που συστηματικά και επαγγελματικά εξετάζει τις προκλήσεις, τις απειλές και τις ευκαιρίες που οι Εβραίοι ανά τον κόσμο καλούνται να αντιμετωπίσουν και αναπτύσσει τις αρχές για τις πολιτικές και τις στρατηγικές εναλλακτικές λύσεις. Επιπλέον, μπορεί να συστήσει ποια άμεσα μέτρα πρέπει να ληφθούν προκειμένου να διασφαλιστεί η συνέχεια και η ευημερία του εβραϊκού λαού.

Ο Ζακ Ατταλί τόσο στα βιβλία του όσο και στις διαλέξεις του πιστεύει ότι οι ΗΠΑ έχουν εκπληρώσει τον στόχο τους και μια νέα τάξη πραγμάτων θα ξεπηδήσει.Το δολάριο θα παραμείνει κυρίαρχο μέχρι τουλάχιστον το 2025, όταν οι ξένοι υποστηρικτές θα αρχίσουν να το εγκαταλείπουν και η «πιστωτική πυραμίδα, που βασίζεται στην αξία των αμερικανικών κατοικιών, θα καταρρεύσει».Στη συνέχεια οι ΗΠΑ θα αρχίσουν να διαιρούνται, μέσα σε βία και χάος τα οποία θα ακολουθήσουν, όπως ακριβώς συμναίνει στο Game of Thrones.

Γύρω στο 2030, ο Aτταλί βλέπει να ξεκινάει μια υπερ-σύγκρουση, σε μια περίοδο τρομακτικής βίας και αναταραχών, εκ των οποίων θα προκύψει μια υπερ-δημοκρατία, μια παγκόσμια κοινοτική κυβέρνηση (‘one-world communitarian government’), περίπου το 2060. Κάτι δηλαδή σαν την ένωση που ενδέχεται να φέρει στα διαιρεμένα βασίλεια του Γουέστερος ο ένας και μοναδικός βασιλικός οίκος - νίκητης του τέλους.

Και μπορεί ο Ζακ Ατταλί να έχει γράψει το τέλος στα βιβλία του με ανατριαχιστικές λεπτομέρειες, ο Μάρτιν, όμως πιθανότατα  δεν έχει καταλήξει ακόμη στο πώς θα τελειώσει το έργο του. Ο ίδιος είχε αναφέρει στον  Observer «έχω ξαναπεί ότι το ύφος του τέλους που επιδιώκω είναι γλυκόπικρο. Αυτό που εννοώ είναι πως δεν είναι μυστικό ότι ο Τolkien με επηρέασε πάρα πολύ και αγαπώ τον τρόπο με τον οποίο “έκλεισε” το Lord of the Rings» ανέφερε χαρακτηριστικά.

Η ιστορία του Lord of thee Rings «τελειώνει με τη νίκη, αλλά είναι μια γλυκόπικρη νίκη. Ο Fronto δεν θα είναι ποτέ ξανά πλήρης και αποφασίζει να αναχωρήσει για τις Undying Lands και όλοι οι άλλοι συνεχίζουν αν ζουν τη ζωή τους» συμπληρώνει με αινιγματικά ο Martin και συνεχίζει: «Και η καταστροφή του Shire-λαμπρό δείγμα έργου, το οποίο δεν κατάλαβα όταν ήμουν 13 χρονών: «Τι είναι αυτό εδώ; Η ιστορία τελείωσε;». Αλλά, όπως τονίζει, κάθε φορά που διαβάζει τα βιβλία του Tolkien αντιλαμβάνεται την ευφυΐα του συγγραφέα. «Το μόνο που μπορώ να πω είναι πως αυτό είναι ο ύφος στο οποίο στοχεύω. Εάν θα το πετύχω ή όχι αυτό θα το κρίνουν άνθρωποι σαν εσάς και οι αναγνώστες μου θα κρίνουν».
 

Σημειώνεται πως σε αντίθεση με τις ταινίες, τα Hobit του Lord of the Rings δεν επιστρέφουν σε ένα ειρηνικό Shire στο τέλος των βιβλίων. Στο επικό μυθιστόρημα του Tolkien, από το οποίο έχει εμπνευστεί ο Martin σε σημαντικό βαθμό, ο Saruman έχει καταλάβει την περιοχή των Hobit και μόνο μετά από αρκετό καιρό καταφέρνει το Shire να ανακάμψει και μόνο αφού ο Saruman δολοφονείται.

Ανεξάρτητα, λοιπόν, από τη λύση που θα δώσει ο συγγραφέας και η εταρεία παραγωγής σ΄αυτή την τελευταία σεζόν, η απάντηση έγκειται στο αν η εξέλιξη της μελλοντικής κοινωνίας θα είναι ανάλογη, όπως προέβλεψε ο Ατταλί.


Πηγές:

• «Από την υπερ-σύγκρουση, στην υπερ-δημοκρατία. Game of Thrones: Ο κόσμος που έρχεται το 2060 σε παγκόσμια τηλεοπτική προβολή;» Γιώτα Χουλιάρα περιοδικό Hellenic Nexus τεύχος 87 Ιούλιος 2014.
• https://en.wikipedia.org/wiki/A_Song_of_Ice_and_Fire
• https://en.wikipedia.org/wiki/A_Game_of_Thrones
• https://en.wikipedia.org/wiki/George_R._R._Martin
• http://www.hbo.com/game-of-thrones/index.htmlhttp://www.huffingtonpost.gr/2015/08/12/culture-martin-finale-game-of-thrones_n_7977434.html