Γράφει η Γιώτα Χουλιάρα
Για τους Γάλλους, ο μύθος των καμπάνων που πετούν είναι ένα από τα πιο σημαντικά έθιμα του Πάσχα.
La légende des cloches de Pâques, όπως τον αποκαλούν στα γαλλικά.
Σύμφωνα λοιπόν με το συγκεκριμένο μύθο οι καμπάνες εγκαταλείπουν όλες τις πόλεις της Γαλλίας το βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης αμέσως μετά την ολοκλήρωση της θείας Λειτουργίας. Πηγαίνουν πετώντας στη Ρώμη για να πάρουν την ευλογία από τον Πάπα για να επιστρέψουν ανήμερα του Πάσχα και να μαζέψουν τα πολύχρωμα σοκολατένια αυγά.
Γι΄αυτό καμιά καμπάνα δεν ηχεί στις εκκλησίες από το βράδυ της Μεγαλης Πέμπτης μέχρι και το πρωί της Κυριακής του Πάσχα, όπου επιστρέφουν έχοντας την ευλογία του Ποντίφικα, ξαναπαίρνουν τις θέσεις τους στα καμπαναριά και αρχίζουν να ηχούν χαρμόσυνα φέρνοντας το μήνυμα της Ανάστασης και του ερχομού της Άνοιξης.
Ο μύθος των Ιπτάμενων Καμπάνων (Les cloches volantes) έχει τις ρίζες του στον 7ο αιώνα, όταν οι ιερείς αποφάσισαν πως έπρεπε οι καμπάνες να σιωπησουν ώστε να γίνει κατανοητό το πένθος για την σταύρωση του Ιησού Χριστού. Ο μύθος δείχνει και τις σχέσεις της Γαλλίας με τη ρωμαιοκαθολική εκκλησία αλλά και την αποδοχή του Πάπα ως ανώτατου θρησκευτικού άρχοντα.
Αυτό που πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας είναι πως το καθολικό Πάσχα συνδέεται περισσότερο με τον ερχομό της Άνοιξης παρά με την Σταύρωση και την Ανάσταση, καθώς στα στοιχεία της καθολικής πίστης εντάχθησαν πολλά στοιχεία της παγανιστικής προχριστιανικής Ευρώπης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.