Οι ρίζες (Οι ιστορίες του Σοφού)

 

Γράφει η Γιώτα Χουλιάρα


Κάθε χρόνο τη παραμονή, λίγο πριν την έναρξη της νέας χρονιάς, οι νέοι του χωριού πήγαιναν στον Σοφό.

Ήταν μια παράδοση που κρατούσε χρόνια. Ουδείς μπορούσε να πει με βεβαιότητα ποτέ ακριβώς ξεκίνησε. Το μόνο που θυμόταν οι χωριανοί ήταν πως οι νεαροί άνδρες με τραγούδια και τα καλάθια γεμάτα με ρόδια και καρπούς του χειμώνα και τα κιούπια με γλυκό κρασί πήγαιναν στον σοφό Γέροντα.

fineartamerica.com

The Hermit by Bob Nolin

Εκείνος με τη σειρά του έδινε συμβουλές και προβλέψεις και ανάλογα τις ρήσεις του, οι νεαροί προσπαθούσαν να κατανοήσουν πώς θα κυλούσε η χρονιά.

Έτσι και εκείνο το χρόνο. Οι νεαροί άνδρες ξεκίνησαν από την πλατεία και έφθασαν στο σπίτι του Σοφού. Ο Γέροντας τους περίμενε στην πόρτα. Πήρε τα καλούδια που του έφεραν, έδωσε ευχές και ετοιμάστηκε να μπει στην καλύβα του.

«Γέροντα, δεν θα πεις κάτι για τη νέα χρονιά;», ρώτησε ο μεγαλύτερος από την παρέα.

«Να είστε περήφανοι για τις ρίζες σας. Αυτή είναι η συμβουλή μου για τη φετινή χρονιά», αποκρίθηκε εκείνος.

«Και αν οι ρίζες μας δεν έχουν κάνει κάτι για να είμαστε περήφανοι για αυτές;», απάντησε ο νέος.

«Τότε να κάνετε εσείς κάτι για το οποίο θα είστε περήφανοι και να γίνετε ρίζες για την επόμενη γενιά», είπε ο γέροντας.

«Μα πώς θα το κάνουμε αυτό;» αναρωτήθηκαν οι νέοι.

«Τον τρόπο θα τον βρείτε μόνοι σας. Γιατί μόνο τότε θα έχει αξία ό,τι κάνετε».