Γράφει η Γιώτα Χουλιάρα
Μέρος 1ο
«Πρέπει να φας για να παχύνεις. Είσαι πολύ αδύνατη.»
Η Μαργκαρίτα τρόμαξε και πέταξε το στρούντελ επάνω στο τραπέζι. Μόλις της είχε μιλήσει με τη φωνή του αδερφού της. Ναι, ήταν σίγουρη πως το πρόσωπο του αδερφού της είχε εμφανιστεί επάνω στην αφράτη ζύμη λίγο πριν το βουτύξει στον καφέ της. Ήταν χλωμός όπως την τελευταία ημέρα που τον είδε στο νοσοκομείο. Το ίδιο βράδυ είχε πεθάνει. Οι γιατροί της είπαν πως λίγο πριν αφήσει τη τελευταία του πνοή, παραμιλούσε και φώναζε το όνομα της.
«Γκρέτα, μην ακολουθήσεις τα ψίχουλα» ήταν η τελευταία του φράση. Μόνο αυτός την αποκαλούσε Γκρέτα.
«Επέστρεψε και είναι εδώ».
Το πρόσωπο του Χανς εμφανίστηκε ξανά στο πεταμένο στρούντελ.
«Και θέλει να μας ρίξει στο φούρνο Γκρέτα.»
Μέρος 2ο
Ο Χανς είχε αρρωστήσει ξαφνικά το καλοκαίρι εκείνο που είχαν επισκεφτεί τη γιαγιά Γκρέτελ στην εξοχή. Αρρώστησε ξαφνικά ένα καλοκαιρινό βράδυ. Η Μαργκαρίτα ακόμη θυμόταν πως την ίδια μέρα είχαν χαθεί στο δάσος, αλλά ευτυχώς κατάφεραν να βρουν, πριν πέσει το σκοτάδι, το δρόμο της επιστροφής.
Τότε ήταν που πρόσεξε τον πίνακα στη μεγάλη σάλα της γιαγιάς. Ένα αγόρι κι ένα κορίτσι πιασμένα χέρι χέρι μπροστά από ένα παράξενο σπίτι στη μέση του δάσους.
«Είναι η προγιαγιά μου, η Γκρέτα» της είπε η γιαγιά Γκρέτελ. «Με το μκρό της αδερφό», συμπλήρωσε όλο νόημα.
Όμως τις ημέρες που ακολούθησαν, μετά την ασθένεια του Χανς, ο πίνακας έμοιαζε διαφορετικός. Στο παράθυρο του σπιτιού πίσω από τα δυο αδέρφια είχε εμφανιστεί μια μαύρη φιγούρα.
Hansel And Gretel BY schmetty
Μέρος 3ο
«To αγόρι στο πίνακα νομίζω πως μου μοιάζει.»
Η Μαργκαρίτα τινάχθηκε. Είχε χαθεί στις σκέψεις της κοιτώντας τον πίνακα. Προσπαθούσε να διακρίνει τη μαύρη φιγούρα στο παράθυρο του σπιτιού πίσω από τα δυο παιδιά. Όμως δεν έβλεπε τίποτα. Ήταν σίγουρη πως χθες την είχε δει.
«Κοίτα! Ψίχουλα», είπε ο Χανς .
Η Μαργκαρίτα άπλωσε το χέρι και είδε πως μικρά κομμάτια από στρούντελ ήταν πεσμένα στο πάτωμα. Μύριζαν κανέλα και μήλο, όπως αυτά που τους έφτιαχνε η γιαγιά Γκρέτελ και ήταν τα αγαπημένα του Χανς.
«Ψίχουλα και στον πίνακα», είπε ο Χανς με θαυμασμό.
Μικρά κομμάτια από στρούντελ εμφανίστηκαν στον πίνακα και οδηγούσαν στο σπίτι, ενώ η μαύρη φιγούρα ήταν στην ανοικτή πόρτα κρατώντας ένα μεγάλο ταψί. Μέσα είχε φρεσκοψημένα στρούντελ.
Μέρος 4ο
Οι εφιάλτες τάραζαν πλέον τον ύπνο της. Η Μαργκαρίτα αδυνατούσε να ηρεμήσει και όσο πλησίαζαν τρία χρόνια από το θάνατο του Χανς, ένιωθε ευάλωτη και εξαντλημένη. Δεν μπορούσε να φάει καθώς έβλεπε διαρκώς το πρόσωπο του Χανς να τη φωνάζει. Στην αρχή δεν μπορούσε να καταλάβει τί ακριβώς της έλεγε. Ξυπνούσε ιδρωμένη και τρομαγμένη. ΄Ενα βράδυ όμως πίεσε τον εαυτό της να μη ξυπνήσει.
«Μην ξυπνήσεις Μαργκαρίτα», έλεγε και ξανάλεγε καθώς ο εφιάλτης τρύπωνε μέσα στο μυαλό της.
Ο Χανς όπως κάθε νύχτα ερχόταν προς το μέρος της αδύνατος μόνο που αυτή τη φορά κρατούσε ένα μεγάλο ταψί και μέσα είχε φρεσκοψημμένα στρούντελ.
«Πρέπει να φας, είσαι αδύνατη», είπε. Πίσω του ακριβώς είδε το σπίτι από τον παλιό πίνακα της γιαγιάς.
Μέρος 5ο
Την επόμενη μέρα πήγε στο σπίτι της γιαγιάς. Είχε να πάει από εκείνο το τελευταίο καλοκαίρι. Από μακριά το σπίτι μέσα στο δάσος έμοιαζε έρημο, καθώς πλησίαζε όμως είδε μια μαύρη φιγούρα στο παράθυρο. Τότε κατάλαβε ότι το σπίτι της γιαγιάς ήταν ίδιο μ΄εκείνο του πίνακα στη μεγάλη σάλα. Πριν προλάβει να ανέβει τα μικρά σκαλοπάτια, ο Χανς έτρεξε και την αγκάλιασε.
«Μα πώς;» ψέλλισε.
«Σε περιμέναμε» της είπε το αγόρι.
«Εγώ και η γιαγιά. Έχει φτιάξει στρούντελ που μας αρέσουν.»
Η αστυνομία έψαχνε για μέρες την Μαργκαρίτα Σράντεριν. Πήγαν και στο σπίτι της οικογένειας στους πρόποδες του Μέλανα Δρυμού, αλλά δεν βρήκαν τίποτα. Το μόνο που τους έκανε εντύπωση ήταν ο μεγάλος πίνακας στο σαλόνι, όπου δυο παιδιά έτρωγαν στρούντελ.
Σημείωση: Κάθε μικρό κεφάλαιο αποτελείται από 121 λέξεις ακριβώς. Τα κεφάλαια μπορείτε να τα βρείτε δημοσιευμένα στο 121 Words καθώς και στο urnovl.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.